گیچن فوناکوشی

شوتوکان– Shotokan

شوتوکان احتمالاً یکی از سبکهای اصلی کاراته است که امروزه شاهد آن هستیم. این سبک توسط گیچین فوناکوشی (Gichin Funakoshi) ابداع شد که پایه و اساس کاراته مدرن به حساب می آید. به همین دلیل فوناکوشی اغلب به عنوان یکی از اساتید بنیانگذار کاراته مدرن شناخته می شود. او که در سال 1868 در زادگاه کاراته یعنی اوکیناوا به دنیا آمد با یکی از اساتید محترم کاراته آن زمان یعنی یاسوتسون آزوتو (Yasutsune Azato) شروع یادگیری کرد.
 نام شوتوکان توسط خود فوناکوشی ساخته شد که در آن از نام قلم خود که در جوانی با آن اشعاری را می نوشت تقلید کرد. این سبک از تکنیک های خطی و مواضع گسترده استفاده می کند و تعادل و قدرت بیشتری را برای مبارز به ارمغان می آورد. این سبک برای ارائه حملات سریع و قدرتمند طراحی شده است و در عین حال از دفاع قوی نیز برخوردار است.

گیچن فونا کوشی

 کاراته‌ روش مبارزه با دست خالی و شامل ضربه‌های سریع دست و پا است. در سال 1921 یکی از بزرگترین استادان کاراته اوکیناوا گیچن فوناکوشی (1868-1957)توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید گفته می‌‌شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است گیچین فونا کوشی توانست اولین روش کاراته را ابداع کند.

شوتوکان یعنی : خانه شوتو، مکتب شوتو – لقب فوناکوشی، شوتو، و کان خانه و کتب وی بود. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است. اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از اساتید بزرگ جهان به نام استاد (گیکو آبه) به صورت مدرنتر و علمی تربا نام J.S.K.A  به جهانیان معرفی شده که حتی با کمک از نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی ها سخت یا غیرممکن مینماید را ممکن می‌کند در این متن توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو میشود