زندگینامه شهید سید محمد سعید واعظ:
سید محمد سعید واعظ فرزند مرحوم سید محمد هاشم درسال 1318هجری شمسی در قریه قباقجای سراب ولسوالی جغتو ولایت غزنی دریک خانواده متدین وروحانی دیده به جهان گشود. پدرش سید محمد هاشم مرد بزرگ – روحانی واز پارسایان عصر خود بود.وی درهمان آوان کودکی همراه برادرش سید محمد ناصرواعظ وسید کاظم وسایر برادران تحت سرپرستی مادرشان که از بزرگ زن های روزگارش بود قرار گرفتند. خانواده شهید واعظ ازنقطه نظر اقتصادی (اراضی وسیع زراعتی به میراث مانده از پدرش ) دروضعیت خوبی قرار داشتند. شهید واعظ درسهای مقدماتی را نزد مامایش سید میر حسن معروف به آقای شیخ که از روحانیون ورزیده وشخصیت های مطرح عصر خویش بود وکربلای محسن یکی از روحانیون برجسته منطقه درسن هفت سالگی آغاز وجهت ادامه تحصیل درسال 1340 هجری شمسی همراه با برادرش سید محمد ناصر واعظ عازم مدرسه باقرالعلوم (ع) دره صوف ولایت سمنگان که یکی از مدارس مشهور آنزمان بوددروس حوزوی را تا سطوح عالی فراگرفته ودوباره به منظور تبلیغ وترویج فرهنگ ومعارف اسلامی وارائه خدمات اجتماعی به زادگاهش برگشت.
شهید واعظ عالم آگاه به مسایل اسلامی اجتماعی وسیاسی زمانش بود. او دارای اخلاق پسندیده واز همان آوان زندگی بعنوان شخص متواضع وبااخلاص دربین مردم معروف گردید. شهید واعظ به مدت ۱۵ سال درکنار وظیفه تبلیغ وتب یین فرهنگ ومعارف اسلامی که خدمات شایسته- رفتار انسانی واخلاق نیکویش از پایگاه –تدریس خوب اجتماعی برخودار کرده بود همچنان درحل مشکلات اجتماعی وشرعی اقشار مختلف جامعه نقش ارزنده وکلیدی را ایفا مینمود . با ایجاد نظام کمونیستی که جامعه ما بیش از پیش وارد دوره های تاریکتر وحفقان تری از استبداد ونابرابری های اجتماعی وسیاسی گردیده بود ودرمحرومیت مطلق حقوق سیاسی واجتماعی شان بسر برنامه ریزی شده وپیهم از – شهید واعظ درست بادرک از شرایط واضاع زمان با تلاشهای شبانه روزی –میبرد سخنرانیها ودیداری های گروهی ودوبه دو به آگاهی دادن مردم میپرداخت. شهید واعظ درسال 1357 هجری شمسی عازم کشور ایران گردیده ومدت کمتراز یکسال درآنجا اقامت گزید.درینمدت ضمن دید وبازدید بابعضی از مراجع عظام وشخصیت های سیاسی واجتماعی درآن کشور دوباره با عزم راسختر وبه خاطر دفاع از اسلام ومردم خویشدرآغاز سال ۱۳۵۷ به کشور بازگشت.
فاسد ومزدور وقت بخاطر تحکیم پایه حاکمیت غیر مشروع شان به دستگیری ودربند –دراینزمان نظام استبدادی نخبگان واقشار مختلف جامعه اقدام نموده که بعد از دستگیری وشکنجه زیاد بشکل بیرحمانه –کشیدن روحانیون به شهادت میرساند.که یکی از این قربانیان برادر روحانی اش سید محمد ناصر واعظ بود که دراوایل سال ۱۳۵۸ هجری شمسی توسط عمال حکومت کمونیستی از منزلش دستگیر وبعداز مدتی همراه دیگر همرزمانش درپولیگون پلچرخی به شهادت رسید.
مقارن با این اوضاع شهید واعظ با دعوت وفراخوانی مردم وروحانیون جامعه جهت مبارزه ودفاع از حریم اسلام ومیهن به تاسیس وتشکیل گروه مبارز مردمی (توحید ) که خود رهبری آنرا بعهده داشت وازاستقبال پرشور مردم برخوردار بود پرداخته ورسما مبارزه خویش را درقالب جبهات نظامی ومسلح با دو رویکرد تبلغیاتی ونظامی اعلان وبا ایجاد جبهات دفاعی جنگ درمنطقه قیاق ولسوالی جغتو غزنی بنام ( جبهه جغتو) رسما آغاز کرد.
این مبارزه مدت یکسال ونیم ادامه داشت.دراین مدت خود با بعهده داشتن فرماندهی جنگ وحضور فعال درجبهات – با همرزمان دلیر شان مورد حملات سنگین وغافل گیرانه هوایی وزمینی قرار میگیرد. مجاهدین با مقاومت پایمردی وهوشیاری تمام این تهاجمات دشمن زبون را دفع نموده ودرمقابل با پایمردی بی نظیری باعث –شجاعت وارد نمودن خسارات سنگین جانی ومالی به نیروی دشمن گردید.
باالاخره درشب 17قوس سال 1359هجری شمسی دریک حمله غافل گیرانه وبمباردمان هوایی و زمینی دشمن با چهل تن از افراد پاکدل وباوفایش درجبهه نبرد به عمر 41 سالگی جام شهادت نوشید وبه ابدیت پیوست. پیکر مطهرش
باتحمل 170فیر مرمی وضربات ناجوانمردانه برچه وخمپاره دشمن که به مدت13 شبانه روز دراثرماین گذاری ساحه درسنگر رزم مانده وبعد توسط جماعت انبوهی از افراد مختلف جامعه تشیع شده وبه قریه قباقجای سراب( زادگاهش ) ولسوالی جغتو ولایت غزنی به خاک سپرده شده ومقبره مطهرش زیارتگاه عوام وخواص میباشد.